آیت الله حسینی گرگانی؛

آیت الله سید میرتقی حسینی گرگانی در جلسه تفسیر قرآن کریم که در مسجد حضرت امیر (ع) برگزار شد،به ایراد سخنرانی و بیان نکاتی در رابطه با ایمان وخداشناسی پرداخت.

درون نگری راهکاری درست برای خداشناسی و تقویت ایمان است

به گزارش گلستان24؛حضرت آیت الله سید میرتقی حسینی گرگانی، دیروز پنجشنبه در بیستمین روز از ماه مبارک رمضان در جلسه تفسیر قرآن کریم که در دارالمؤمنین گرگان (مسجد حضرت امیر ع) برگزارشد در رابطه با تحصیل ایمان و راهکارهای تقویت آندر بین نمازگزاران به تفسیر و ایراد سخنرانی پرداخت.

او ادامه اداد: تقویت ایمان بیشتر  ازدو طریق صورت می گیرد،که کی ار آنها سیر انفُسی و دیگری سیر آفاقی( سیر درونی و سیر بیرونی) می باشد.

وی اظهار کرد:به عجایبی که خداوند متعال در درون انسان قرار داده است بنگیرد، چه می‌خواهد هسته مرکزی آفرینش انسان باشد یا اعضاء و جوارح انسان باشد.

آیت الله حسینی گرگانی با بیان اینکه خداوند متعال در جوارح ما قدرت نمایی عجیبی کرد است،تصریح کرد:خداوند متعال در سر انگشتان شما حساسیت‌های عجیبی را قرار داده؛ حس لامسه که انسان را از سرما و گرما و شیء خشن و زبر و شیء نرم و لطیف مطلع می‌سازد؛چیزی که شاید در نگاه اول بی‌اهمیت جلوه کند اما یکی از معجزات بزرگ خداوند است.

وی افزود:حضرت آیت الله العظمی آقای وحید خراسانی روزی در درس خارج می‌فرمود: به ناخن‌های خودتان نگاه کنید که خداوند متعال چه قدرتی را در این ناخن‌های شما قرار داده است که اگر ناخن باشد چه چیز را می‌توانید بگیرید و اگر نباشد چه چیز را نمی‌توانید بگیرید، اگر نباشد قدرت انگشتان شما کم می‌شود.

این مفسر قرآن کریم در ادامه بیان داشتند: اگر کسی می‌خواهد مؤمن و خداشناس باشد؛ باید درون نگر باشد،فلذا قرآن کریم در این رایطه فرموده است:(برخی معتقدند که مراد از انسان در این آیه شریفه حضرت آدم(ع) است. اما به قرینه آیات ۱۳ و ۱۴ مشخص می‌شود که منظور حضرت آدم نیست.)

او اظهار کرد:یا مراد از انسان؛ جنس انسان است که شامل خود حضرت آدم هم می‌شود فلذا مراد جنس انسان هم نیست،یا مراد از انسان؛ نوع انسان است که چون نوع انسان در بدو آفرینش از سلاله طین بوده ولی بعد از نطفه بوده، فلذا مراد از "انسان" در این آیه شریفه ( عُصاره گِل را گرفتیم و حضرت آدم و فرزندان او را از همین عصاره گِل آفریدیم)می باشد.

 

وی اضافه کرد:امام حسین(ع) در دعای عرفه می‌فرماید: خدایا! این انسان را در سه تاریکی قرار دادی یعنی سه دیوار و جلد و پوست، مقصود از پوست یک همراهی است که با بچه به دنیا می‌آید،کیسه‌ای است که بچه در آن قرار دارد و آب فراوانی هم در آن موجود است؛ که بچه تا زمان به دنیا آمدن در آن با طراوت بماند،و معنای دیوار جلد هم خود رحم و پوست بدن مادر می باشد.

این عالم برجسته ادامه داد: خداوند متعال رحم را در جایی قرار داده است که از پشت به ستون فقرات، از بالا به توسط دنده‌های بدن انسان، و از پایین به وسیله لگن خاصره که از استحکام بالایی برخوردار است، محافظت می‌شود.

استاد حوزه علمیه قم ضمن بیان این آیه شریفه "ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً" در آخر فرمایشات خود گفت:  عرب هر چیزی را که می‌خواهد بسازد، اول اندازه‌گیری می‌کند که به آن کار؛ "خلق" می‌گویند.

وی افزود:تعبیر این آیه شریفه این موضوع می باشد که،آن اندازه گیری که مخصوص ذات باری تعالی است، اول نطفه را خلق می‌کند و سپس نطفه تبدیل به علقه می‌گردد.

آیت الله حسینی گرگانی تصریح کرد:"ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً"؛ (این نطفه می‌ماند و دورانی را طی می‌کند)، نطفه رنگش سفید است اما وقتی که در رحم می‌ماند تبدیل می‌شود به "علقه"؛ لخته خون که عربها زالو را نیز علقه گویند؛ چون رنگ خون دارد و نرم است و استخوان ندارد.

وی ادامه ادامه داد:فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً"؛ (ما این نطفه را بعد از اینکه تبدیل به علقه کردیم) علقه را به "مضقه"؛ یعنی جویده شده از "مضق"، (عرب به مصدر جویدن مضق می‌گوید)؛ تبدیل می‌سازیم،گوشت بدون استخوانی که آماده انجام مراحل آینده می‌باشد.

انتهای پیام/پ

 

 

ارسال نظر

آخرین اخبار