گرگان این روزها حال و هوای دیگری دارد، پیاده‎روهایی لبریز از مردم و خیابان‎هایی مبتلا به ترافیک، این‎ها همه نشان از آغاز بهاری دگر دارد و خریدهای عیدانه.

حال و هوای این روزهای گرگان با بوی عیدی و فرهنگ نابش!

به گزارش گلستان 24، مرکز گلستان در کمتر از سه هفته مانده به عید با هوایی بهاری به استقبال آغاز سال جدید می‎ر‎ود و مغازه‎های این شهر از خیابان «امام خمینی(ره)» تا «ولی‎عصر(عج)» میزبان زن و مرد و پیر و جوان، تا از این بازار پرشور کسب روزی کنند.

 ره‎آورد نوروز در این شهر زیبا، تمیز کردن تمامی بخش‎های خانه توسط مردم است از پاک کردن شیشه پنجره گرفته تا شست‎وشوی فرش و قالی، که در بین گرگانی‎های قدیم «قُندازی» و یا «خانه وَرچینی» نامیده می‎شود و البته بسیار نیز با اهمیت است.

باورهای متعددی در زمینه خانه‎تکانی در گرگان وجود دارد، مثلا اگر زنان و دخترانی که «خاله خو رو و خو رفته» (تنبل) بودند، اما «دس جنبان و دَدو بَدو کننده» (پرتحرک) بودند، از حدود 20 روز مانده به عید به تدریج کار شست‎و‎شو و تمیز کردن خانه را آغاز می‎کردند، آنها باور داشتند که استفاده از افراد تنبل در خانه‌تکانی، موجب کم‎تحرکی و در نهایت کم‎برکتی در سال نو می‎شود.

هر چند اکنون، مردهای گرگانی نیز طی این سال‎ها در امر خانه‌تکانی صاحب تجربه شده و سعی می‎کنند همراه با خانواده این مهم را انجام دهند، تا حریم خانه را ضمن پیراستن از پلشتی، آماده پذیرایی از بهاری کنند که نوید روزهای بهتری است.

*سنت خانه‎تکانی در گرگان از قدیم‎الایام

در خانه‌تکانی از جاروهای حصیری کوتاه و بلند استفاده می‎شود و البته این رویه در تمامی این منطقه شهری و روستایی رواج دارد و ضمن زدودن سطح زمین و فرش از غبار، با جاروهای بلند سقف منزل را از تار عنکبوت پاک می‎کردند.

در بائری قدیمی، «بَندِ کُلو» یا تارعنکبوت از جمله موارد مورد حساسیت خانم‎ها و به ویژه مردان خانواده بود. زیرا اعتقاد داشتند یکی از اشکال تغییر چهره شیطان، عنکبوت است. بنابراین با «جارو دست بلند» این تارها را به دقت روبیده و محو می‌کردند.

با وجود گذشت سال‎ها برخی رسوم همچنان در این دیار زنده است، همچون نوروزخوانی که کمتر دیگر به چشم می‎آید و نوروزخوانان از دهه دوم اسفند به تدریج از مناطق اطراف وارد شهر و روستاهای این منطقه می‎شوند و معمولاً تا دو سه روز مانده به عید کار خود را به پایان می‎دهند.

آنان که معمولاً یک یا دو نفر هستند، از صبح تا اوایل تاریکی شب در کوچه‎های شهر و روستاها در حالی‎ که چشم‎های کنجکاو مردم آنها را همراهی می‌کند، مشغول نوروزخوانی هستند.

*نوروزخوانان نسلی که کمتر به چشم می‎آیند

از قدیم‎الایام بنای کار نوروزخوانان استرآبادی، خواندن اشعاری در وصف بهار، طبیعت، مدح پیامبر و ائمه بود و البته گاهی نیز برای صاحب‎خانه و افراد خانواده‌اش که دست بخشنده‎ای داشتند نیز آرزوی رفع بلا، بیماری و بهبود حال بیمار احتمالی آنها، شوهر دادن دختران دم‌بخت، داماد کردن پسرها، آرزوی سفر به مکه، کربلا و مشهد می‎گردد.  

چون آنان پیام‎آوران شادی، بهار و تجدید زندگی طبیعت و حیات نو هستند، از سوی صاحب‌خانه‎ها مورد مهربانی و عنایت واقع می‎شوند هر چند اکنون به نسبت قدیم شاید کمتر این مهربانی نشان داده شود.

بر اساس نوشته «اسدالله معطوفی» محقق گرگانی در کتاب «نوروز در گرگان»، اصولاً نوروزخوانی منطقه گرگان نیم‎نگاهی به منطقه مازندران و شاهرود دارد، چرا که گویش آوازخوانان آن بیشتر تحت تأثیر زبان طبری است، به ویژه آن‌که نوروزخوانان اکثراً برآمده از روستاهای غرب استرآباد هستند که همگی گویش مازندرانی داشته و دارند.

*پختن آش گزنه در شب چهارشنبه‌سوری

از دیگر رسوم به ‎جامانده از گذشته پختن آش «گزنه» در گرگان و منطقه است، این آش ویژه چهارشنبه‎سوری یا همان آخرین چهارشنبه سال است که از گیاهی به نام گزنه که خاصیت دارویی دارد به همراه رب انار تهیه می‎شود و بسیار خوشمزه و پرخاصیت است.

از رسوم زیبا دیگر این منطقه شمالی در هنگام تحویل سال می‌توان به «شکون» یا «شگین» اشاره کرد که معمولاً خانواده شخص شگون خود و خانواده‎اش را از میان پدربزرگ یا مادربزرگ یا یکی از بچه‎های فامیل، همسایه و به‎ ویژه یکی از فرزندان خویش انتخاب می‌کنند.

آنان وی را پیام‌آور سلامتی، برکت و گشایش در کارها می‌دانند که پیش از آغاز سال نو با قرآنی در دست و سبزه‎ای در دست دیگر در بیرون از خانه حاضر می‎شود و پس از تحویل سال به درون خانه ورود می‎کند، «شکون» پس از ورود به خانه بلادرنگ بر سر سفره هفت سین می‌نشیند و دهان خود را با شیرینی، شیرین کرده و «عیدانه شگون» را که پول عیدی مخصوص وی در لای قرآن است، از بزرگ خانواده دریافت می‌کند.

*انتخاب شگین بهاری با استخاره

هر چند انتخاب شگین نیز داستان خود را دارد، وی و در برخی مواقع با استخاره انتخاب می‎شود، اما تقریبا آخرین فرزند و یا جوان‎ترین عضو خانواده به این عنوان دست می‎یابد.

 در هنگام تحویل سال همه اعضای خانواده دور سفره هفت سین جمع می‎شوند و پس از تحویل سال نو و آیین شگین به سراغ نزدیک‎ترین فامیل بزرگ خانواده می‎روند تا ضمن دست‌بوسی بزرگ‌ترها و روبوسی اقوام، آغاز سال جدید را جشن بگیرند.

در طی 13 روز تعطیلات نوروزی نیز، رفت‎وآمد به منازل فامیل از رسوم همیشگی گلستانی‎ها است تا سرآغاز شروع سال جدید با مهربانی و دیدار دوباره اقوام و آشنایان باشد.

ارسال نظر

آخرین اخبار