«کارگران را باید فراتر از مشی های سیاسی ببینیم»

منصور عتیقی، از فعالان فرهنگی استان گلستان و معاون سابق پرورشی سازمان آموزش و پرورش استان گلستان، در مصاحبه با گلستان 24، درباره نقش کارگران در پیشرفت اقتصادی می گوید: تجربه نشان داده است، هر جا که کارگران ، دل خوش به آن نظام و مجموعه ای بودند که برای آن کار می کردند، توفیقات آن دولت و نظام بیشتر بوده است.

وی می گوید: به تعبیر رهبر معظم انقلاب، ما به یک سری سرپنجه های هنرمند نیازمندیم تا بتوانند که خیلی از مهارت هایی را که بر زمین مانده است ، با ظرافت درمسیر اهداف نظام پیش ببرند. خصوصا امروز که موضوع اقتصاد مقاومتی مطرح شده است. با اتفاقات اخیر و مطرح شدن بحث تحریم ها، اقتصاد مقاومتی تنها گزینه ای است که کل نظام در همه اقشار متوجه شدند ، تنها گزینه ما برای انتخاب است.

عتیقی معتقد است که اگر قرار باشد ما همزمان، هم جلوی تحریم ها و تهدید ها بایستیم و هم پیشرفت کنیم و حرکت رو به جلو داشته باشیم، تنها کلید و رمزی که برای ما وجود دارد، اقتصاد مقاومتی است. در بحث اقتصاد مقاومتی، ما ناگزیر هستیم که به کارگران اتکا کنیم و آن ها را تقویت کنیم.

وی با اعتقاد به این که کارگران را باید فراتر از مشی های سیاسی ببینیم، می گوید: اگر بخواهیم آن ها را در یک خطی مشی سیاسی ببریم، ضربه بزرگی به پیکره نظام و اقتصاد کشور زده ایم. به همین دلیل باید کارگران را با مبانی کلان نظام آشنا کنیم تا آن ها با یک دید کلان به نظام کار کنند. در این صورت است که کارگران، در عرصه پیشرفت اقتصادی ما همچون نگین انگشتری خواهند درخشید.

منصور عتیقی در جواب این که چرا امروز جایگاه کارگران نزول پیدا کرده است می گوید: یک اتفاق در کل جهان افتاده است و آن این است که، امروز فرهنگ و فعالیت فرهنگی، به عنوان بستر همه فعالیت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی است و بدون کار فرهنگی پیش نخواهیم رفت. در عرصه کارگران هم همین موضوع وجود دارد. کارگران بخشی از جامعه ای هستند که در آن جامعه، آسیب های اجتماعی مخصوصا در بحث فرهنگی، آثار سویی از خود بر جای گذاشته است. زمانی که این آثار فرهنگی، روی زشت خود را نشان می دهند، یکی از نمود های بیرونی آن، جابجایی ارزش هاست. جابجایی ارزش ها صورت گرفته است که ما این زحمت کشان را به نا حق، در جایگاهی که باید باشند نمی بینیم. در حالی که همه ما می دانیم که این کارگران هستند که با سرپنجه های هنرمند خودشان توانسته اند خیلی از گره های کور اقتصاد کشور را باز کنند.

وی می گوید: بنابر این برای این که این عزیزان به جایگاه اصلی خود برگردند، چاره نداریم جز آن که در مباحث فرهنگی کار کنیم تا جایگاهی که در شان این عزیزان است را به آن ها اعطا کنیم.

عتیقی تاکید می کند که یکی از دلایل دیگری که باعث شده است که کارگان جایگاه واقعی خودشان را نداشته باشند، متاثر از دیدگاه های مسئولین امر است. وی می گوید: یکی از مسئولین در دهه اواخر هفتاد و اوایل دهه هشتاد،  عنوان کردند که دوره ای که باید با عرق جبین پول در بیاوریم گذشته است و امروز باید فکر کنیم و پول در بیاوریم!

وی ادامه می دهد: علی رغم این که ما این تفکر که «انسان با فکر کردن می تواند پول دربیاورد» را کار زشت و قبیحی نمی دانیم ، اما اگر این تفکر، جایگزین تفکری شود که بنا بر آن « با عرق جبین پول در بیاوریم»، اشتباه است. امروز  دوباره همان مسئول، به سر کار برگشته و مسئولیت اداره یکی از مهمترین وزارت خانه ها که شاهرگ اقتصادی کشور است را عهده دار شده است. قطعا اگر قرار باشد این تفکر حاکم باشد که فقط با فکر کردن پول در بیاوریم و برای کار کردن ارزشی قائل نباشیم،  نتیجه این خواهد بود که کارگران ما، آن جایگاهی که باید داشته باشند را نخواهند داشت.

عتیقی می گوید: این دو تفکر هر دو خوب هستند و هیچ کدام یکدیگر را نفی نمی کنند. اما ما نباید سعی کنیم یکی را جایگزین دیگری کنیم. هر کدام آن ها می تواند جایگاه خودش را داشته باشد و برای نظام مفید باشد.