هم‌خوانی بدون نگرانی یک خواننده مجاز با یک خواننده غیر مجاز/وقتی وزارت ارشاد به جای نظارت و تذکر، همراهی می‌کند

به گزارش گلستان 24، روز گذشته خبر عجیبی در فضای مجازی پیچید. فریدون آسرایی از خوانندگان پاپ مجاز کشور که سابقه ترانه خوانی در رثای شهیدان را نیز دارد با یکی از خوانندگان غیر مجاز کشور به نام آرمین زارعی ملقب به آرمین 2afm در یک موزیک همخوانی انجام داده است.

این دو در آهنگی به نام نیستی با یکدیگر هم آواز شدند. در ابتدای امر بسیاری فکر می‌کردند این هم آوزی با شیطنت خواننده غیر مجاز منتشر شد و با تدوین این صداها در کنار هم قرار گرفتند اما عکس هایی که در رابطه با روند تولید این موزیک در فضای مجازی منتشر شد این ادعا را رد کرد. چرا که در این عکس ها فریدون آسرایی در کنار 2afm  دیده می شود.
این در حالیست که آرمین زارعی که با همکاری رپر های زیر زمینی به تولید کلیپهایی در سطح کلیپهای غربی پرداخته است که بعضا از‌ شبکه‌های ماهواره‌ای منتشر شده است.

این خواننده در شعرهای خود مضامین خشونت خواه، فحاشی و ابتذال فراوانی را قرار می‌دهد به طوریکه به شعرهایش و سبک خوانندگی اش به فحاشی در قامت رپ خوانی معروف است.
اینکه یک خواننده مجاز بدون هیچ نگرانی از ادامه فعالیت خود با یک خواننده غیرمجاز _به دلیل محتوای شعرهای خود بعید است هیچ وقت موفق به مجاز شدن، نمی‌شود_ همکاری می‌کند نشان از این دارد که گویا هیچ عامل نظارتی بالای سر این افراد وجود ندارد.

البته این موضوع به شکلی دیگر برای 2afm نیز وجود دارد. وی یکی از کلیپ های خود به نام "صدامو داری" را با اعتماد به نفس کامل در گیلان تولید کرد و حتی هتل دار معروف این شهر نیز با دهن کجی کامل و بدون ترس از هیچ عامل بازدارنده ای این کلیپ را پشتیبانی و شخصاً در آن ایفای نقش نموده است. کلیپی که حاوی تصاویر غیر اخلاقی فراوانی است‌.
موضوع همکاری با خواننده های غیر مجاز یکی از مسائلی است که تا همین چند سال پیش هیچ خواننده ای به آن نزدیک نمی شد. حتی ترانه سراها نیز این مسئله را به عنوان خط قرمز خود مطرح می‌کردند. به عنوان مثال بحرینی که ترانه سرای بسیاری از کارهای محسن چاووشی و احسان خواجه امیری است در این باره می‌گوید: "من از تبدار بودن خوشم نمی آید. همیشه به آهسته و پیوسته رفتن اعتقاد دارم. به همین دلیل برای همکاری با خواننده های غیر مجاز و کلیپ دار همیشه جوابم منفی بوده است."

اما امروزه تلاش های زیادی حتی از جانب وزارت ارشاد و دولتی‌ها برای عادی جلوه دادن فعالیت خوانندگان غیرمجاز دیده می‌شود. به عنوان مثال در مراسمی که در سازمان داوطلبان هلال احمر ایران برای هنرمندان برگزار کرد  تا آن‌ها به «جنبش جهانی حمایت از داوطلبان هلال احمر و صلیب سرخ» بپیوندند همین خواننده غیرمجاز یعنی آرمین زارعی برای اولین بار در این محفل دولتی حضور پیدا کرد و از جمله داوطلبان این جنبش بود. آرمین زارعی در ابتدا حضور در این جنبش را افتخار دانست.
مسئله ای که نه تنها با مخالفت وزرات ارشاد مواجه نشد بلکه پیروز ارجمند مدیرکل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر آن داشت تا سیاست‌هایی را برای مجاز شدن این خوانندگان مبتذل خوان اتخاذ کند.
وی  با بیان اینکه رپ در گروه گفت‌آواز قرار دارد، گفته بود: این نوع موسیقی ریشه در فرهنگ ایران دارد، ما در فرهنگ‌مان ترتیل‌خوانی، رجزخوانی و بحر طویل‌خوانی داریم و حتی حماسه‌ سرایان ایرانی که رجزخوانی یا شاهنامه‌‌خوانی می‌کردند نیز به‌ نوعی از موسیقی رپ استفاده کرده‌اند. اگر رپ‌هایی که در حال حاضر به صورت زیرزمینی در کشور در حال تولید است، شرایط مد نظر مرکز موسیقی وزارت ارشاد یعنی مطابقت با فرهنگ اصیل ایرانی را داشته باشند، مجوز رسمی دریافت خواهند کرد.

این در حالیست که حسین نوش‌آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعطای مجوز به موسیقی رپ را بعید خوانده و گفته بود: از نظر موسیقی رپ نماد موسیقی غربی است و بعید است که تحت این عنوان مجوزی صادر شود زیرا موسیقی از نوع رپ به ترویج ناهنجاری‌ها می‌پردازد که به آن مجوز داده نخواهد شد.
خبرهایی از دستگاه های دولتی فرهنگی به گوش میرسد که در صدد عادی سازی همکاری خوانندگان مجاز با خوانندگان غیرمجاز در راستای اجرای مجوز دار کردن این خوانندگان هستند. مصاحبه های فراوان نشریات داخلی با این افراد بدون تذکر گرفتن از جانب معاونت مطبوعات را می توان در همین راستا توضیح داد.
مسئله ای که اگر همین امروز جلوی آن گرفته نشود و با این عادی سازی برخورد نشود خیلی زود باب‌های جدیدی از فعالیت های گروه های غیر مجاز را در قامت های قانونی مشاهده می‌کنیم.

هر چند مواردی همچون تأکید پیروز ارجمند بر اهدای مجوز به خوانندگان غیرمجاز رپ و همچنین دعوت این خوانندگان در مراکز نزدیک به دولتی و عدم نظارت بر همکاری‌های هنرمندان با خوانندگان غیر مجاز نشان میدهد نه تنها انگیزه ای برای برخورد با این موضوعات در وزارت ارشاد نیست بلکه تحرکاتی نیز برای جذب بیشتر هنرمندان غیر مجاز توسط این وزارت و تساهل و تسامح بیشتر دیده می‌شود.
اگر وزارت ارشاد در این رابطه کوتاهی کند، دستگاه های نظارتی و فرهنگی دیگر چه وظیفه ای دارند؟