ماه محرم ، ماه ماتم و عزا

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نــوحه و چــه عـزا و چــه مـاتم است

باز این چه رستخیز عظیــم است کز زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

*****

ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد

بر دل فاطمه داغ عالم شد

*****

فرا رسیدن ایام ماه محرم به عزادارن راستینش تسلیت باد

*****

ای وجودت عشق را معنا حسین

عالمی یك قطره تو دریا حسین

*****

پرسیدم از حلال ماه: چرا قامتت خم است؟

آهی كشید و گفت: كه ماه محرم است!

گفتم: مگر كه چیست محرم؟

با ناله گفت: ماه عزای اشرف اولاد آدم است!

*****

اردوی محرم به دلم خیمه به پا كرد

دل را حرم و بارگه خون خدا كرد

*****

ابروی حسین به كهكشان می ارزد

یك موی حسین بر دو جهان می ارزد

گفتم كه بگو بهشت را قیمت چیست؟

گفتا كه حسین بیش از آن می ارزد

*****

محرم آمد و ماه عزا شد

مه جانبازی خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگویید

دوباره شور عاشورا به پا شد

*****

حسین میا به کوفه، کوفه وفا ندارد

ای به دل بسته ، قدری آهسته

کن مدارا با ، زینب خسته

یا حسین مظلوم

*****

یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن

تموم حاجتا رو همه از اون می گیرن

بین دو نهر آبه، یه سرزمین خشکه

شمیم باغ و لاله اش خوش بو ز عطر مُشکه

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه، یل ام البنینه

*****

دوست دارم هر چی دارم بدم به راه تو حسین

تا که سینه خیز بیام میون بین الحرمین

*****

السلام ای وادی کرببلا

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن

*****

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

*****

كربلا لبریز عطر یاس شد

نوبت جانبازی عباس شد

*****

دل را اگر از حسین بگیرم چه كنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه كنم

فردا كه كسی را به كسی كاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه كنم

*****

دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود

دلها همه آماده ی پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین

ایّام عزا و غصه آغاز شود

*****

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز

دانش‌آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین

بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

*****

گویند كه در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست

علم فاطمه دست قلم عباس است

*****

فرشته‌ها از امشب صبوی غم می‌نوشن

دوباره اهل جنت پیرهن سیاه می‌پوشن

*****

باز محرم شد و دلها شکست

از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد

از عطش خاک کمرها شکست

آب در این تشنگی از خود گذشت

دجله به خون شد دل صحرا شکست

قاسم و لیلا همه در خون شدند

این چه غمی بود که دنیا شکست

*****

محرم ماه غم نیست ماه عشق است

محرم مَحرم درد حسین است

*****

عالم همه محو گل رخسار حسین است

ذرات جهان در عجب از كار حسین است

دانی كه چرا خانه ی حق گشته سیه پوش

یعنی كه خدای تو عزادار حسین است

*****

باز محرم رسید، ماه عزای حسین

سینه‌ ما می‌شود، كرب و بلای حسین

كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه

تا كه بگیرم صفا، من ز صفای حسین

*****

عالم همه قطره است و دریاست حسین

خوبان همه بنده اند و مولاست حسین

ترسم كه شفاعت كند از قاتل خویش

از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسین

*****

هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله

این قافله تا كربلا دیگر ندارد فاصله

*****

الهي! تا به حال مي گفتم « گذشته ها گذشت » ، اكنون مي بينم كه گذشته هايم نگذشت بلكه همه در من جمع است. آه، آه، از يوم الجمع... » آيت ا... حسن زاده آملي «

*****

آدم ها خيلي زود همراهان صميمي را فراموش مي كنند؛ همين كه باران بند آمد خيلي ها چترهايشان را جا مي گذارند! « دكتر سنگري «

*****

شبنم شبانگاه، گل ها را زيباتر مي كند؛

نم شبانه اي كه بر چهره مان مي نشيند، چهره مان را در نگاه خدا دوست داشتني تر مي سازد. « دكتر سنگري «

*****

در «غفلتِ» باغبان ، كلاغ ها در مزرعه باغباني مي كنند. « دكتر سنگري «

*****

هر چه ارتفاع كوه بيشتر باشد، انعكاس صدا در آن شكوهمندتر است،

انسان هاي بزرگ طنين سخنانشان شكوهمندتر است. « دكتر سنگري «

*****

نشانه ي انسان هاي بزرگ آن است كه "حق" را براي خود مصرف نمي كنند، "خود" را براي حقّ مصرف مي كنند. « دكتر سنگري «

*****

مؤمن همچون كوه است. و كوه از دور كوچك و از نزديك عظيم و پرشكوه است. « دكتر سنگري «

*****

يادت باشه دنيا گِرده، هر وقت احساس كردي به آخر رسيدي، شايد در نقطه ي شروع باشي.

*****

هيچ كس در لحظه هاي تنهايي تنها نيست، شيطان زانو به زانوي او نشسته است. « دكتر سنگري «

*****

بغض‌ها گلوي محبين حضرتش را مي‌فشارند و قلوبشان تنگ و نالان شده است. و اين نوا شنيده مي‌شود: باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است ...

*****

هلال ماه محرم است

دلم شكسته‌ي غم است

ندا رسد ز آسمان

محرم است، محرم است

*****

امام حسین (عليه السلام) مي‌فرمايد: خداوند به هر کس راستگويي و نيکخويي و پاکدامني و پاک‌خوري روزي کند خير دنيا و آخرت را ويژه او ساخته است.

*****

امام حسین (عليه السلام) فرمود: گريستن از خشيت خدا، رهايي از آتش دوزخ است و فرمود: گريه ديده‌ها و خشيت دل‌ها، رحمتي از خداست.

*****

يادتان باشد لباس مشكي‌ام را تا كنيد

گوشه‌اي از قبر من اين جامه را هم جا كنيد

كاش من در شام تاسوعا بميرم تا شما

خرجي‌ام را خرج نذر ظهر عاشورا كنيد

*****

ديباچه عشق و عاشقي باز شود

دل‌ها همه آماده پرواز شود

با بوي محرم الحرام تو حسین

ايام عزا و غصه آغاز شود

*****

به يكتايي قسم يكتاست عباس

به مردي شهره دنياست عباس

اگر چه زاده‌ ام‌البنين است

وليكن مادرش زهراست عباس

*****

حلال جميع مشكلات است حسین

شوينده لوح سيئات است حسین

اي شيعه تو را چه غم ز طوفان بلا

آنجا كه سفينه النجات است حسین

*****

هر جا که مي‌روم ز غمت ديده پر نم است

هر ماه من ز داغ تو ماه محرم است

عمري گريستم که موظف به گريه‌ام

گر نه فلک به گريه شود باز هم کم است

مريم که در کتاب خدا ذکر نام اوست

يک زينب تو اسوه و استاد مريم است

يک «يا حسین» گفتن من رمز آبروست

نام حسین ترجمه اسم اعظم است

*****

کعبه يک زمزم اگر در همه عالم دارد

چشم عشاق بنازم که دو زمزم دارد

هر کجا ملک خدا هست حسينيه توست

هر که را مي‌نگرم شور محرم دارد

نه محرم نه صفر بلکه همه دوره سال

کعبه با ياد غمت جامه ماتم دارد

روضه‌خوان تو خدا، گريه کن تو آدم

اشک ارثي است که ذريه آدم دارد

*****

منم آن عاشق دلخسته ديدار حسین

منم آن خادم دلبسته به دربار حسین

خواهم ای سرو روان؛ که جان دهم در ره تو

تا بگويند كه ماييم فداكار حسین

*****

در كلاس عاشقي عباس غوغا مي‌كند

در دل هر عاشقي عباس مأوا مي‌كند

هر كسي خواهد رود در مكتب عشق حسین

ثبت نامش را فقط عباس امضاء مي‌كند

*****

دلم اي کاش امشب پر بگيرد

دوباره عاشقي از سر بگيرد

رود در کربلاي عشق و آنجا

سراغي از علي اکبر بگيرد

*****

محرم آمد و ماه عزا شد

مه جانبازي خون خدا شد

جوان مردان عالم را بگوييد

دوباره شور عاشورا بپا شد

*****

باز محرم شد و دل‌ها شکست

از غم زينب، دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد

از عطش خاک کمرها شکست

آب در اين تشنگي از خود گذشت

دجله به خون شد، دل صحرا شکست

قاسم و ليلا همه در خون شدند

اين چه غمي بود که دنيا شکست

*****

عاشورا، روز مُحرِم شدن در حرم مُحرَّم است!

عاشورا، طراوت جاودانه روح انسان است.

عاشورا، تجلّی یاد خدا است.

عاشورا، جدا کننده نور و ظلمت از هم است. عاشورا، روز مُحرِم شدن در حرم مُحرَّم است!

عاشورا، آغازي دوباره براي جان گرفتن اسلام است.

عاشورا، پايه‌گذار تمامي نهضت‌هاي بر حق روزگاران است.

عاشورا، صحنه پيكار تمامي ايمان در برابر تمامي كفر است.

عاشورا، ميعادگاه ملاقات خداوند با سالار شهيدان (ع) است.

عاشورا، يادآور اين شعار زيباست: خون بر شمشير پيروز است.

عاشورا، وداع پرسوز و گدازترين خواهر، با عزيزترين برادر تاريخ است.

عاشورا، کشتاري خونين نيست، بلکه حقيقتي راستين براي جهانيان است.

عاشورا، يادآور مردان غيوري است كه امر به معروف و نهي از منكر را ارج نهادند.

عاشورا، با تاريخ خود مسلمانان واقعي را معرفي کرد و نقاب از چهره ها برداشت.

عاشورا، منشوري است که با براده هاي آفتاب حسین(ع)، عالم را سيراب مي کند.

عاشورا، نهضتی است که با سيراب نمودن حقيقت، پاسدار امر به معروف و نهي از منکر است.

عاشورا، مهمّ ‌ترين آموزه اش به جوانان درس پايداري است، پايداري در برابر ظلم و ستم طاغوت‌ها.

عاشورا، گاهی است که سرور جوانان اهل بهشت را کشتند، تا غم را بر دل انسان تا ابد لانه دهند.

عاشورا، يادآور جوان مرداني است كه تاريخ سال‌ها بعد اين جوانان را در دفاع مقدّس دوباره به چشم ديد.

عاشورا، يادآور روز خون بارش آسمان، از داغ مصيبت حسین(ع) است.

عاشورا، روز به بار نشستن «خون» در سوگ پرپر شدن گل هاي محمّدي است.

عاشورا، روز استقامت در دين، به بلنداي «صراط مستقيم» است.

عاشورا، روز تماشاي چگونه مردن براي آموختن چگونه زيستن است.

عاشورا، روز عاشورايي شدن حق جويان و حق طلبان است.

عاشورا، روز انجام بزرگترين مسئوليت «آدم» در دشوارترين شرايط است.

عاشورا، روز دادن آنچه هست براي ايجاد آنچه بايد باشد.

عاشورا، روز پايداري و وفاداري در عصر غروب دين در روزگار بي تفاوتي-هاست!

عاشورا، روز متفرق شدن دنياطلبان و زرخواهان از محضر رهبر است.

عاشورا، روز يادگيري رسم دين‌داري و آيين وفاداري است.

عاشورا، روز هجرت آگاهانه و جانبازي عاشقانه در راه دوست است.

عاشورا، روز انتخاب شهادت در عصر زندگي حاکمان جور است.

*****

آری! از آن زمان که فریاد سرخ خون از گلوی عاشورا برخاست، پژواکی در قلّه‏های بلند اعصار و قرون در افتاد که تا آن سوی مرز ابدیّت طنین افکند و در سینه سوزان عاشقان ایثار و شهادت جاودانه شد. حنجره ها را بگشاييد و نفس ها را فرياد کنيد، تا سکوت کفر، عاشورا را در خود نبلعد. در کربلا، بهترين مسافران در بهترين مسافرت ها، شهادت را به بهاي حقّ دريافتند. بار حسرت عطش خاندان رسول خدا (ص)، اکنون نيز در ميان سينه فرات مي جوشد و بي تابش مي کند. چشم حقّ بين و گوش حق شنو و قلب روشن، توشه عاشوراييان است.