جمهوری اسلامی، کاداکس و حفاظت تاریخی از محیط زیست /تمامیت ارضی و منابع طبیعی

به گزارش گلستان ۲۴؛ حسین پایین محلی طی یادداشتی نوشت: شاهنامه کتاب وجود ایرانیان است. صحیفه ای که حکایتگر حوادث رخ داده در جغرافیای ایرانیان و رویدادها در پهنه فرا تاریخی (عصر اسطوره ای) و تاریخی است.

بی شک خواننده محترم روایت جنگ ایران و توران را از کتب درسی شنیده.

جنگی که ریشه در ساحت اسطوره ای دارد و پای اسطوره های ایرانی و تورانی که نماد مثبت و منفی هستند به میان می آید.

یکی از این اسطوره ها آرش کمانگیر است که خوانندگان محترم با سرچی ساده در نت و یا با مراجعه به شاهنامه می توانند او را بهتر بشناسند و به نقش بی بدیل او در حفاظت از جغرافیای ایران پی ببرند.

آرش کمانگیر جان خود را در تیر گذاشت، تا حدود جغرافیایی ایران را بزرگتر کند و جان بر سر این کار بزرگ نهاد.

چندی پیش در فضای مجازی و شبکه های  اجتماعی عکسی از منطقه مرزی ایران و آذربایجان نگارنده را سخت به خود مشغول کرد. تصویری که در آن دو منطقه ایران و آذربایجان را از نظر پوشش جنگلی نشان می داد. این عکس ظاهرا از یک جنگلبان دلسوز بوده که خواسته ما را متوجه اهمیت حفظ محیط زیست وحراست ازمنابع ملی و سرمایه ملی کند.

این سرزمین هزاران سال خود را حفظ کرده، گرچه در دوران قاجار و پهلوی از شکل نهنگ به شکل گربه درآمد. اما در این ۴۰ سالی که از عمر نظام می گذرد وجبی به بیگانه ندادیم.

اما با توجه به توان حفظ این جغرافیای سیاسی از بیگانگان و جلوگیری از تجزیه آن باید در حفظ  منابع طبیعی که سرمایه ملی است و به آیندگان تعلق دارد، تلاش کرد و اجازه نداد هر فردی با نفوذ در ادارات به زمین خواری وجنگل خواری و کوه خواری و کویرخواری و رودخانه خواری (هرچیز خواری که منجر به تغییرات زیست محیطی از شکل طبیعی به شکل اموال فردی در می آید) بپردازد.

برای گرفتن  یک قطعه زمین و یا خرید آن و ساخت و ساز نیاز به چندین مجوز از چندین ارگان هست. اما چگونه محیط زیستی که به ملت ایران تعلق دارد و منابع طبیعی که نسل های پس از ما نیز حق داشتن آن را دارند و انتظار حراست از آن توسط ما را خواهند داشت باید از آن بی نصیب باشند؟

وظیفه ماست که در وسط میدان با هر نوع فسادی توسط هر فردی مقابله کنیم.

چنان که رهبری عزیز فرمودند دست مفسد باید قطع گردد.

وظیفه هر شهروندی است که در برابر تجاوز به محیط زیست سکوت نکند و با روشنگری زمینه جلوگیری از تخریب محیط زیست را بگیرد و تنها انتقاد و گلایه نباشد، بلکه برای حفظ آن راه کار ارائه گردد.

درکشورهای توسعه یافته توسعه صرفا به حوزه های متداول در حوزه های تعریف شده درعلوم اجتماعی کلاسیک (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی) محدود نمی شود، بلکه بحث توسعه پایدار مطرح هست که توجه به محیط زیست در آن مشهود است. از سویی بحث توسعه در حوزه هوا_فضا نیز چندین دهه در کنار توسعه پایدار طرح گردیده که در جای خود قابل توجه و پیگیری و الحمدالله در دو دهه اخیر جمهوری اسلامی به موفقیت های چشمگیری در حوزه صنایع فضایی و امنیت فضایی نایل شده، اما توسعه پایدار و بحث محیط زیست همچنان چالش جدی است، که در کشور با آن مواجهیم.

به نحوی که نمی توان منکر واقعیت هایی شد که امروز شاهدیم و کم کاری و قصور در این زمینه شاید واقعیت های تلخ تری را برای آیندگان رقم بزند. میزان جنگل های ایران و منابع طبیعی در سال ۵۶ حدود سه میلیون هکتار بوده، که امروز به ۵۰ درصد عدد مذکور رسیده. نگارنده به خاطر دارد در همین منطقه ما توسکستان و گرگان مملو از جنگلهای هیرکانی بود و امروز به املاک شخصی اعم از زمین کشاورزی تاخانه ویلایی تبدیل شده است.

بی شک بیداری شهروندان و اصحاب رسانه و ارگان های نظارتی می تواند از روند کاهش منابع ملی به سرمایه شخصی بکاهد و باید بدانیم که دشمن تنها در آن سوی مرزها خلاصه نمی شود؛ بلکه هرکسی بخواهد به تمامیت ارزی در حوزه زیست محیط آسیب برساند نیز مصداق دشمن ملت است. چنان که در سالهای اخیر در حوزه بیوتروریسم نیز دشمن ضربات متعددی به ما زده که تا حدودی دفع شده است. بهترین راه حل برای حل این موضوع و جلوگیری از تبدیل منابع طبیعی اجرای ضرب العجلی طرح کاداکس به عنوان طرح ملی در کل کشور با اولویت شمال کشور و مناطقی است که در آن با چالش جدی مواجه هستیم.

در اینجا یک نکته مهم وجود دارد. مقام معظم رهبری بارها فرمودند تاریخ را میانبر بزنید و از تجربه خوب دیگران استفاده کنید.

طرح کاداس (کاداکس یاکاداستر) طرحی است که در غرب از قرن ۱۸ مورد اجرای دولت ها قرار گرفته است.

این طرح باهدف شناسایی مناطق شهری و زراعی و جنگلی در کشورها وثبت آن ها، همچنین محافظت از آنها به عنوان سرمایه ملی و بیت المال در برابر رانت خواری است، که در اتریش از سال ۱۸۵۲ صورت گرفته و در ایران توسط سازمان ثبت اسناد و املاک کشور از سال ۵۲ استارت آن زده شده، اما تاکنون تنها ۲۵ درصد کشور اجرایی شده. لذا در صورتی که مجلس کنونی در طرحی دوفوریتی این ارگان را ملزم به ادامه و اتمام این طرح برای کل کشور در زمان مشخصی نماید، یک اتفاق بزرگ در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی رخ خواهد داد گامی بزرگ در حوزه توسعه پایدار و حفاظت از منابع طبیعی خواهد بود. باامید به اینکه در حفظ و انتقال ایران زیبا به نسل آینده موفق باشیم.