چرا فدراسیون در قبال فحاشی علیه امنیت ملی سکوت می کند؟+فیلم

به گزارش گلستان24،  چهارده سال از زمان آغاز برگزاری لیگ حرفه ای فوتبال در ایران موسوم به خلیج فارس می گذرد. لیگی که از آن به عنوان بالاترین سطح مسابقات باشگاهی فوتبال در ایران نام برده شده و هم اکنون این مسابقات به صورت ۱۶ تیمی برگزار می‌شود. با این حال و علی رغم تلاش های صورت گرفته جهت تطبیق فوتبال و حواشی پیرامون آن با استانداردهای جهانی و افزایش بیش از پیش موازین اخلاقی در آن، متاسفانه می توان اذعان نمود که فوتبال کنونی ایران نه تنها در حوزه های فنی شاهد رشد بالایی نبوده، بلکه در زمینه های اخلاقی به گذر زمان شاهد روندی نزولی بوده است.

فدراسیون فوتبال ایران و دستگاه های ذی ربط اگرچه تلاش نموده اند که در طول سال های اخیر با مصادیق بی انضباطی، بد اخلاقی، رفتارهای دون شان اسلامی و گاها فحاشی های صورت پذیرفته از سوی بازیکنان مستطیل سبز و تماشاگران حدالامکان برخورد نموده و با وضع قوانین تنبیهی اما غیربازدارنده نظیر محرومیت های کوتاه و مقطعی و تحمیل جریمه های مالی مانع از تکرار چنین حوادثی گردند، اما با چشم پوشی بر برخی مسائل غیرقابل اغماض شرایط ایجاد ناهنجاری های بسیار بزرگ در سطح فوتبال کشور را فراهم آورده که می تواند موجب تشدید تنش های غیر ورزشی در سطح جامعه شده و حتی منافع ملی کشورمان را به خطر اندازد.

حکمرانی چندین ساله کفاشیان در فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی و عدم پاسخگویی وی و سازمان تحت امرش در قبال ناهنجاری های صورت گرفته می رود که تبدیل به بحرانی فراگیر در سطح کشور شود.

فوتبال: ایجاد نشاط و وحدت ملی و یا افزایش تضادهای قومی؟

نوشتار حاضر در پی محکوم نمودن مطلق هیچ یک از تیم های لیگ برتری و یا هیچ یک از تماشاچیان در شهر های مختلف نمی باشد. و ذکر اسامی صرفا بواسطه ی بیان نگرانی های حال حاضر فوتبال در ایران می باشد.

آخرین نمونه از رخدادهای ناگوار و غیر قابل تصور صورت پذیرفته از سوی تماشاگران فوتبال را که با سکوت محض فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی همراه بوده را می توان در بازی دو تیم لیگ برتری پرسپولیس تهران و تراکتور سازی تبریز مشاهده نمود، رویدادی که در آن انواع و اقسام فحاشی ها و شعارهای تحریک آمیز قومی و.... از سوی تماشاگران صورت گرفت و متاسفانه و در ادامه روندی که در چند سال اخیر در پیش گرفته شده است تا کنون با پیگیری مواجه نشده است.

در بازی فوق شماری از تماشاگران هتاک به فحاشی های قومی نسبت به یکدیگر پرداخته و با تاسف عمیق برخی از آنان اقدام به بیان شعارهایی چون مرگ بر فارس و خلیج ع ر ب ی نموده اند، امری که بی گمان بیان آن در خارج از چنین فضایی از سوی هر کس با تبعات سنگینی از سوی دولتمردان و ملت برای شخص وی مواجه خواهد شد. ملت ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب در طول قرن های سپری شده به وضوح نشان داده اند که نسبت به هرگونه اظهار نظری که منافع ملی را خدشه دار نموده حساسیت داشته و قاطعانه با آن برخورد نموده اند. حال سوال اساسی آن که دیگر چه باید در ورزشگاه های کشورمان بر زبان آید که فدراسیون فوتبال خودی نشان داده و جهت ممانعت از تکرار آن وارد عمل شود؟ به واقع چه توهینی بالاتر از آن که در پایتخت ایران اسلامی، شماری تماشاگرنمای خائن و وطن فروش شعاری را بر زبان آورند که بزرگترین دشمنان این سرزمین هم با واهمه آن را تکرار می نمایند.

فیلم فوق توسط وب سایت العربیه منتشر شده و بسیار بر آن دامن زده شده است.

حواشی رخ داده در بازی دو تیم پرسپولیس و تراکتورسازی اولین مرتبه از وقوع چنین اتفاق های تلخی نبوده و بی گمان و در صورت عدم ارائه راهکاری مناسب و تنبیهی از سوی فدراسیون آخرین آن ها نیز نخواهد بود. نکته قابل اهمیت در این باره آن که این شعارهای هتاک گونه نیز در یک مکان و دو مکان به گوش نرسیده و متاسفانه در بسیاری از شهرهای ایران زمین با گرایش های قومی مختلف نظیر تهران، اصفهان، تبریز، رشت، اهواز و... شنیده شده و در حال افزایش است. فحاشی برخی تماشاگران به قومیت آذری ها، حضور پرچم های بیگانه (با تاسف غیر قابل وصف) در مسابقات رسمی در برخی ورزشگاه های داخلی چه در اهواز و تبریز و چه شهرهای دیگر و... مشتی از خرواری است که بر فوتبال ایران حاکم است.

تاکید مدام بر وجود اختلاف های قومی و مذهبی با توجه به اختلاف های بالای نژادی و مذهبی حاکم بر خاورمیانه که عموما ساخته و پرداخته دشمنان مسلمانان و البته با استفاده از ضعف فکری و شخصیتی آنان می باشد، می رود که به بحرانی در درون جامعه کشورمان تبدیل شده و ورود آن به حوزه ی ورزش می تواد جرقه ای برای شعله ور شدن سراسری این بحران شود.

بر چه کسی پوشیده است که کشور پهناور ایران با قریب به 99 درصد جامعه مسلمانان لااقل از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این سو بدون تکیه بر هرگونه اقدام قوم گرایانه، نگاهی یکسان به تمامی شهروندان ایرانی داشته است. تاریخ ایران پر از رشادت های شخصیت های بزرگی از تمامی اقوام ایرانی ترک، کرد، فارس، لر، بلوچ، ترکمن، عرب، گیلک و... است که جان خویش را برای سربلندی کشورشان تقدیم نموده اند.

نوشتار فوق صرفا با پرداختن به مسابقه فوتبال تراکتورسازی و پرسپولیس تهران در پی نمایاندن مثالی در این زمینه برآمده است و آگاهان فوتبال مطلع از حضور چشمگیر این رویه در بسیاری از ورزشگاه های سراسر کشورمان می باشند، لذا جا دارد پیش از آن که این روند تبدیل به بحرانی فراگیر در سطح ورزش کشورمان شده و موجب افزایش اختلاف های قومی را فراهم آورده، مسئولین ورزشی و صد البته مقامات و مسئولین امنیتی کشورمان وارد عمل شده و با اتخاذ تدابیر لازم مانع از تکرار چنین اقدامات ضد ملی و هنجار شکنی گردند.