کارگرانی که در بیتوجهی و بیتدبیری مسئولان «کانون توجه» شدند
نظارت بر ایمنی فعالیت معدنکاران جدی شد/ بارزسان اداره کار گلستان پیگیر وضعیت واحدهای خطرناک شدند
بعد از اتفاق مرگبار در معدن یورت آزادشهر؛ کارگرانی که در بیتوجهی و بیتدبیری مسوولان قرار داشتند اکنون در کانون توجه قرار گرفتند به طوریکه اداره کار گلستان طی نامهای از بازرسان کار خواسته تا پیگیر وضعیت واحدهای خطرناک استان شوند.
به گزارش گلستان 24، بعد از اتفاق غمبار و مرگباری که در معدن یورت آزادشهر افتاد و نتیجه آن ماحصل عدم نظارت به موقع مسئولان بود و چندین نفر از معدنکاران را به کام مرگ فرستاد، بالاخره مسئولان استان از خواب غفلت بیدار شده و در همین راستا اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی گلستان طی نامهای از بازرسان کار خواست تا پیگیر وضعیت واحدهای خطرناک در استان شوند.
گرچه نوشدارو بعد از مرگ سهراب نمیتواند مرهمی بر دلهای زخم خورده کارگران معدن استان باشد اما جای شکرش باقی است آلارم زنگ خطری که جامعه کار و تلاش را از مدتها پیش تهدید میکرد اکنون مسئولانمان را کمی حساستر کرده است.
حساسیت این روزهای مسئولان گرچه بیارتباط با روزهای پایانی عمر دولت یازدهم و تبلیغات انتخابات نیست اما هر آنچه که باشد توجه به وضعیت کارگران و معدنکاران که جزو اقشار آسیبپذیر جامعه هستند ستودنی است.
تصمیم مسئولان برای معدن یورت آزادشهر گرچه دیرهنگام بود و 43 نفر از معدنکاران را به دلیل بیتوجهی متولیان به کام مرگ فرستاد و خانوادههای آنان را داغدار کرد، اما بالاخره تصمیم برای پیگیری آن گرفته شد.
حالا این معدن در سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال حداقل باید 6 ماه تعطیل بماند، کارگران آن از کار بیکار شدند البته قول بیمه بیکاری به آنها داده شد اما هزینههای زیادی هم به دولت تحمیل شد، اینجاست که باید قبل از وقوع این اتفاقات، تدبیر به کمک میآمد.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان گلستان در گفتوگو با خبرنگار اعزامی خبرگزاری فارس گلستان به محل حادثه اعلام کرده بود از 21 اردیبهشتماه سال تا 1393 تا دی ماه سال گذشته 23 بازدید از این معدن انجام شده و آخرین بازدید نیز در 20 دیماه سال گذشته انجام شده است و در گفتوگو با یکی دیگر از خبرگزاری گفته است که «کارگران این معدن از سالهای 1393 و 1394 مشکلاتی داشتند» و حتی این موضوعات در جلسات شورای تامین کارگری مطرح شده بود؛ این سوال را در ذهن ایجاد میکند که چرا باید این مسائل پشت گوش انداخته شود و نسبت به آن بیتوجهی صورت بگیرد و بازرسان از فعالیت این معدن نا ایمن جلوگیری نکنند.
چرا باید تاوان شرایط خاص ایجاد اشتغال را کسانی بدهند که محکوم به قشر ضعیف جامعه هستند؟ چرا آنقدر جان کارگران ناچیز شمرده میشود که مدیرکل کار استان صراحتا اعلام میکند ما «به راحتی نمیتوانیم مجموعهای را تعطیل کنیم بلکه نیاز بود با تعامل بیشتری کار را انجام دهیم کما اینکه مشکلات هم از سوی این کارفرما مرحله به مرحله مرتفع میشد».
آری گاهی وقتها خیلی زود، دیر میشود؛ اینکه بازرسیهای دقیق از معادن استان بعد از مرگ کارگران، اولویت مسوولان میشود و تمام معادن غیراستاندارد بعد از وقوع یک فاجعه موقتاً تعطیل میشوند تا مشکلات ایمنی آنها رسیدگی و برطرف شوند و مجددا فعالیت آنها آغاز شود، ما هم به ای کاشهایی امیدوار میشویم که اگر زود انجام میگرفت شاهد غبار غم بر چهره بسیاری از خانوادهها نبودیم.
انتظار جامعه از کسانی که شعار تدبیرشان، خیلی از افراد اطرافمان را به آیندهای روشن امیدوار کرده است بیش از اینها بود، اما به همان ضربالمثل قدیمی اکتفا میکنیم که جلوی حادثه یا فاجعه را از هر جایی که بگیریم منفعت است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
ارسال نظر