پرستار نمونه بیمارستان پنجم آذر گرگان در گفتگو با گلستان24:

بمناسبت روز پرستار و به جهت آشنایی بیشتر با حرفه ی ارزشمند پرستاری ، لحضاتی پای صحبت های سرکار خانم چاووشی از پرستاران نمونه بیمارستان پنجم آذر گرگان نشسته ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

مهم ترین ویژگی جامعه پرستاری داشتن وجدان کاری و صبر و دلسوزی است/ پرستاری عشق است شغل نیست

پنجم جمادی الاولی روز ولادت باسعادت بانوی قهرمان کربلا، پرچم دار نهضت عاشوراپس از شهادت امام جسین علیه السلام، حضرت زینب کبری سلام الله علیها است. این روز را روز پرستار می نامند و علت نام گذاری این روز به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق، دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد. درود بی پایان خداوند بر این بانوی بزرگ  اسلام باد.

به  گزارش گلستان24؛ به همین مناسبت مصاحبه ای با پرستار نمونه بیمارستان پجم آذر گرگان، سرکار خانم چاووشی که همسر شهید مدافع حرم سردار  مصطفی خوش محمدی نیز می باشد انجام دادیم که خواندن آن خالی از لطف نیست:                         

خوب لطفا خودتان را معرفی کنید واز سوابق کاریتان بگویید؟

چاووشی هستم ، 26 سال در حرفه پرستاری مشغول به فعالیت هستم. دوسال در بیمارستان طالقانی گرگان مشغول به کار بودم و سالهاست که در بخش های مختلف بیمارستان پنجم آذر گرگان مشغول به خدمت هستم.

شغل پرستاری را با چه انگیزه ای انتخاب کردید و مشوق شما در این زمینه چه کسانی بوده اند؟

از زمان کودکی علاقه زیادی به پرستاری داشتم و مشوقم جدای از خانواده ام، خانمی بودند که در آموزشگاه تربیت مربی پرستاری مشغول بودند و بنده را تشویق کردند که در این مسیر گام بردارم و به خاطر همین وارد این حرفع مقدس شدم.

پرستاری چه مشکلات و مشقت هایی دارد؟

در حرفه پرستاری  به دلیل اینکه با درد و آلام بیماران مواجه ایم ممکن است گاهی اوقات از نظر روحی دچار مشکل شویم و ولی در عوض به خاطر کمک به نیازمندان و افراد بیمار و دردمند ی که نیاز به رسیدگی دارند و به خاطر مرحم نهادن  بر آلام بیمارانی که بعضاً هیچ کسی را جز پرستار خود ندارد و در واقع خدمت رسانی به بیمارن با عث شادابی می شود و خیلی شیرین و دلچسب است.

 از خاطرات تلخ و شیرین خود در طول این سالها بگوئید؟

لحظه لحظه ی گذراندن با بیماران تؤام با خاطرات تلخ وشیرین است . هر وقت بیماری پس از تحصیل سلامتی و برطرف شدن مشکلاتش با رضایت و طیب خاطر از این مرکز درمانی مرخص شده و آماده تلاشی مجدد در جهت ادامه ی زندگی می شود برای من یک خاطره ی شیرین خواهد بود

اما ذکر یک خاطره خالی از لطف نیست.زمانی که بنده در بخش مغز و اعصاب مشغول به خدمت بودم پسر بچه 8 ساله ای که دچار تومور مغزی شده بود در بیمارستان بستری شد و من مشاهده می کردم که مادر این بیمار شب و روز گریه می کند و طلب شفا می کند به همین خاطر یک شب به این مادر گفتم از آنجایی که پسرت حسین همنام پسر حضرت زهرا(س) است گریه ات را به سمت آنحضرت سوق بده و از ایشان طلب شفا کن.این قضیه گذشت تا  بعد 15 سال در یکی از شهرستان ها ناگهان دیدم خانمی  مرا به اسم صدا می زند و برگشتم ببینم چه کسی است که مرا صدا می زند ولی بجا نیاوردم و آن خانم خود را مادر آن بیمار و پسرش را همان حسین که در بیمارستان بستری بود معرفی کرد و گفت که شفایش را از خود حضرت گرفته است و این خاطره تا مدتها در ذهن من تداعی می کرد و باعث شد بیشتر به حرفه و شغلم افتخار کنم.

یاد حضرت زینب(س) را به چه می اندازد؟

ما خاک پای حضرت زینب(س) هم نمی شویم.حضرت زینب(س) الگوی واقعی جامعه پرستاران می باشد و پرستاران باید در منش کاری خود از ایشان الگو گیرند.صبر،مقاومت،ایثار و نستوه بودن و خستگی ناپذیر بودن در برابر مشکلات از ویژگی های اخلاقی حضرت می باشد که باید سرلوحه پرستاران قرار بگیرد.

پرستاران با الهام گرفتن از رأفت‌های حضرت زینب (س) و شکیبایی در مقابل سختی‌ها، تضمین کننده سلامت مردم هستند.

عمده مشکلات پرستاران در حال حاضر چیست؟

جامعه پرستاری کشور به عنوان پیشقراول در خدمت مقدم ارائه دهندگان خدمات سلامت به مردم و بیماران، بیشترین سختی و مشقت را متحمل می شوند و در عین حال، کم ترین نفع را می برند. پرستاری از مشاغل سخت و زیان آور است که کمبود نیروی پرستاری در کشور ما باعث شده این گروه از کادر درمانی مجبور به حضور در شیفت های غیرمتعارف و انجام اضافه کاری های اجباری شوند.

کمبود نیرو، سختی حرفه پرستاری از انجام شیفت های متعدد و طاقت فرسا، سرو کار داشتن با بیماران مختلفی که به لحاظ جسمی و روحی نیازمند توجه ویژه هستند، تا نبود امکانات مناسب رفاهی، حقوق و مزایای دریافتی ناچیزی که چندان تناسبی با میزان کار انجام شده آنها ندارد همه و همه از خطیر و استثنایی بودن این شغل شریف حکایت دارد.

زنان پرستار نیز علاوه بر وظایف همسرداری و مادری باید به شکل شیفتی حتی در روزهای تعطیل در بیمارستان حضور داشته باشند.

ولی در مقابل همه این مشکلات وقتی یک بیمار به کمک  من و سایر همکارانم  بهبودی جسمی خود را بدست می آورد  و با رضایت خاطر  از نزد ما می رود  این برای من خیلی ارزش دارد  و تحمل سختیها و مشکلات  کار را هموارتر می کند.

یک پرستار خوب باید چه ویژگی های داشته باشدو کدام ویژگی مهم تر است؟

مهم ترین ویژگی وجدان کاری است و اینکه سختی و مشکلات بیرون هیچ دخالتی در امور پرستاری نداشته باشد.صبور باشد،علم و آگاهی کافی نسبت به کارش داشته باشد،تجربه کافی و عشق به کارش داشته باشد.

پرستاری شغل سختی است مخصوصا شیفت های شب که خسته کننده هست،ایا این موضوع بر زندگی شما تاثیر منفی هم داشت؟

بی تاثیر نبوده،بالاخره یک پرستار بعد از گذراندن یک شیفت کاری سخت و پر از مشقت با تمام خستگی روحی و جسمی وارد محیط خانواده می شود و باید سعی نماید تا در کنار استراحت و آماده شدن برای برنامه کاری فردا به کارهای دیگر و امور خانواده نیز بپردازد. ولی اگربیمار همراه خوب داشته باشد و از طرفی یک خانواده وفادار و همراه و شریک خوبی داشته باشد خیلی از این مشکلات حل خواهد شد.همه اعضاء خانواده از من حمایت کردند و از این بابت از همه انها ممنون و سپاسگزارم.مخصوصا همسر عزیزم که طی 30 سال همراه و مشوق اصلی من بوده و خدا را شکر می کنم که به آرزویش رسید و عاقبتش ختم به شهادت شد.

از اینکه همسر یک شهید مدافع حرم هستید چه احساسی دارید؟

احساس بسیار خوبی دارم و افتخار می کنم که توانستم طی این 30 سال با این شهید بزرگوار همراه باشم.ایشان یک انسان خوبی بود که خدا نصیبم کرد تا بتوانم سالها کنارشان اشم و از سجایای اخلاقی،رفتاری و روحی شان بهرمند شوم.

 برای پرستاران جوان و کسانی که قصد دارند وارد این حرفه شوند چه توصیه ای دارید؟

ویژگی متمایز جامعه پرستاری مهربانی و گذشت می باشد.بین پرستار و بیمار یک رابطه مستقیم است پرستاری یعنی خدمتگزاری به مردم و رابطه دیگری ندارد لذا اخلاق خوب، چون باعث میشود این رابطه بهتر ایجاد شود واینکه پرستار باید هنر ارتباط با بیمار را داشته باشدبه نطر من پرستاری یک هنر است.

از همکاران عزیزم می خواهم سعی نمایند وجدان کاری و مسئولیت خطیر پرستاری که با جان و سلامت جسمی و روحی بیماران و حتی همراهان بیمار مربوط می باشد را فراموش نکنند.

پرستاری شغل نیست عشق است و این حرفه را برای رضای خدا جهت کمک دربه دست آوردن سلامت مجدد بیماران نتخاب کنند و کسانی که وارد این حرفه می شوند  باید علاقه داشته باشند و با دید مثبت به این شغل نگاه کنند ودر این راه باید انعطاف پذیر باشند.رشته پرستاری شاید در نگاه اول سخت به نظر برسد ولی اگر صبور باشند در ادامه ، از کارشان لذت خواهند برد.

حرف آخر؟

از مردم عزیز می خواهم در مواقع مراجعه به بیمارستان و خصوصاً همراه بودن با بیمار بدحال آرامش خود را حفظ کنند و با تسلط بر اعصاب و کنترل خود ، پرسنل درمان را در ارائه خدمت به بیماران کمک کنند .

انتهای پیام/

ارسال نظر

آخرین اخبار