مروری بر عوامل شیوع و پذیرش شایعه در مردم!

دو شرط «اهمیت» و «ابهام» یک موضوع، در تولید و انتقال شایعه، بسیار تأثیرگذار است!

با تحقیق بیگانه‌ایم!

سیستم آموزشی ما مبتنی بر تحقیق نیست؛ لذا ما روش تحقیق و شناخت درست از غلط را یاد نگرفته‌ایم. ما عادت کرده‌ایم که اطلاعات ورودی درست هستند. براحتی می‌پذیریم و براحتی انتقال می‌دهیم. در قریب به اتقاق شایعات به هیچ منبعی اشاره نشده، ولی آن را قبول می‌کنیم.

تنفر!

آدمی هنگامی که از کسی متنفر است، تصورات خود را به‌گونه‌‌ای زشت درباره آن ترسیم می‌کند و بدون هیچ دلیلی هر خبر منفی را درباره او می‌پذیرد.

بیگانه با مطالعه هستیم!

براحتی می‌شود جملاتی را به یک کتاب یا نویسنده نسبت داد و ما می پذیریم.

اختلاط باورهای اعتقادی با خرافه!

عدم اطلاع رسانی صحیح و بموقع اخبار و رویدادها به مردم

منابع مورد اعتماد را نمی شناسیم و یا به آن دسترسی نداریم!

تعداد معدود رسانه‌های مستقل و مورد اعتماد!

تحلیل احساسی و متعصبانه و غیر منطقی مسائل ناشی از حب و بغض ما به موضوع شایعه!

شایعاتی که برایمان خوشایند است باور می کنیم و چیزهایی که دوست داریم واقعی باشند بدون تحقیق می پذیریم.

علاقه به داستان های محیرالعقول عامه پسند!

حس شیرین قرار گرفتن در مرکز توجه!

کسی که شایعه ای را بازنشر میکند به سرعت مورد توجه عوام قرار میگیرد.

اسطوره سازی!

دوست داریم یک انسان را بسیار خاص معرفی کنیم و در مقابل این ابرقهرمانان همیشه ضدقهرمان هایی می سازیم.

پذیرش شایعه برای توجیه خود!

هنگامی که بدترین چیزها را درباره دیگران باور می‌کنیم، در واقع در حال تلاش برای توجیه خود هستیم. اما اگر خود را هم مسئول بدانیم، آن وقت کمتر مستعد پذیرش شایعه خواهیم بود.

کمبود سواد رسانه ای!

حس حقارت!

فرد می خواهد کمبود خود را از طریق تخریب دیگران جبران کند.

پرخاشگری و دشمنی!

بهتان، غیبت و شایعه می‌تواند به علت پرخاشگری و دشمنی با فرد یا جماعتی که به هر علتی دوستشان نداریم، بیان شود.

عدم اطلاع از پیامد انتشار شایعه!

ما به پیامدهای احتمالی انتشار شایعات توجه نمی‌کنیم. فکر نمیکنیم اگر کسی شایعه را جدی تلقی کند چه اتفاقی خواهد افتاد. بسیاری از شایعات تبعات جدی جانی، مالی و روحی روانی دارند.

 گردآوری:

 دکتر علیرضا سفیدچیان(روانپزشک)