30حدیث گهربار درباره تربیت فرزند؛
فرزندانتان را این گونه تربیت کنید
هرآنچه به عنوان اصول پایه تربیت دینی است در کلام گوهربار چهارده معصوم آمده است. با استفاده از این منبع ارزشمند می توانیم فرزندانمان را به طور صحیح و سالم تربیت کنیم.
به گزارش گلستان 24،هرآنچه به عنوان اصول پایه تربیت دینی است در کلام گوهربار چهارده معصوم آمده است. با استفاده از این منبع ارزشمند می توانیم فرزندانمان را به طور صحیح و سالم تربیت کنیم.
۱- قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : اَحِبُّوا الصِّبْیانَ وَ ارْحَمُوهُمْ وَ اِذا وَعَدْتُمُوهُمْ فَفُوا لَهُمْ فَاِنَّهُمْ لایَرَوْنَ اِلّا اَنَّکُمْ تَرْزُقُونَهُمْ.
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کودکان خود را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید، وقتی به آن‌ها وعده‌ای می‌دهید حتماً وفا کنید زیرا کودکان، شما را رازق خود می‌پندارند.
«وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۱۲۶»
۲- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : انَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیَرْحَمُ الرَّجُلُ لِشِدَّهِ حُبِّه لِوَلَدِهِ.
امام صادق – علیه السلام – فرمود: همانا خداوند متعال نسبت به شخصی که نسبت به فرزند خود محبت بسیار دارد رحمت و عنایت می‌کند.
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۳»
۳- قال الامام الباقر- عَلَیْهِ السَّلامُ – : إذا بلغ الغلام ثلاث سنین فقل له سبع مرات قل لا إله إلا الله ثم یترک حتى یبلغ ثلاث سنین و سبعه أشهر و عشرین یوما ثم یقال له قل محمد رسول الله سبع مرات و … .
امام باقر – علیه السلام – فرمود: هنگامی که کودک به سه سالگی رسید به او بگویند هفت مرتبه بگوید لا اله الّا الله (تا بیاموزد)، در چهار سالگی به او بگویند که هفت مرتبه بگوید محمد رسول الله (تا یاد بگیرد)، در پنج سالگی رویش را به قبله متوجه کنند و به او بگویند که سر به سجده بگذارد، در پایان شش سالگی رکوع و سجده صحیح را به او بیاموزند و در هفت سالگی به طفل گفته شود: دست و رویت را بشوی و پس از آن به او گفته شود: نماز بخوان.
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۵»
۴- کانَ عَلیُّ بْنَ الْحُسَیْنِ – عَلَیْهِ السَّلامُ – اِذا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ یَسْئَلْ اَذَکَرٌ هُوَ اَمْ اُنْثَی بَلْ یَقُولُ اَسَویٌّ فَاِذا کانَ سَویّاً) قالَ: الْحَمْدُ لِلّه الَّذی لَمْ یَخْلُقهُ مُشَوَّهاً.
(وقتی امام سجاد – علیه السلام – را به ولادت مولودی بشارت می‌دادند، نمی‌پرسید پسر است یا دختر، بلکه از اندام معتدل و ساختمان سالم او سؤال می‌کرد. چون خبر سلامتش را می‌شنید)، می‌گفت: خدا را شکر که او را قبیح و ناموزون نیافریده است.
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۹»
۵- قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – وَقِّرُوا کِبارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغارَکُمْ.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: به بزرگسالان خود احترام کنید و نسبت به کودکان خویش ترحم و عطوفت نمائید.
«عیون اخبارالرضا، ص ۱۶۳»
۶- قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یَرْحَمْ صَغیرَنا وَ لَمْ یُوَقِّرْ کَبِیرَنا.
پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که به کودکان مسلمین رحمت و محبت نکند و بزرگسالان را احترام ننماید، از ما نیست.
«مجموعه ورام، ج ۱، ص۳۴»
۷- النَّبیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – نَظَرَ اِلی رَجُلٍ لَهُ ابْنانِ فَقَبَّلَ اَحَدَهُما وَ تَرَکَ الآخَرَ. فَقالَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِه – فَهَلّا ساوَیْتَ بَیْنَهُما؟
(پدری با دو فرزند خود شرفیاب محضر رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – بود. یکی از فرزندان خود را بوسید و به فرزند دیگر اعتنایی نکرد.) پیغمبر که این رفتار (نادرست) را مشاهده کرد، به او فرمود: چرا با فرزندانت به طور مساوی رفتار نمی‌کنی؟
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۳»
۸- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : اِعْدِلُوا بَیْنَ اَوْلادِکُمْ کَما تُحِبّونَ اَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ.
امام صادق – علیه السلام – فرمود: بین فرزندان خود به عدالت رفتار نمایید، همان طور که مایلید فرزندان شما بینتان به عدل و داد رفتار کنند.
«بحار الانوار، ج۱۰۱، ص۹۲»
۹- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : اَکثِرُوا مِنْ قُبْلَهِ اَوْلادِکُمْ فَاِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَهٍ دَرَجَهً.
امام صادق – علیه السلام – فرمود: فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه‌ای است.
«بحار الانوار، ج۱۰۱، ص۹۲»
۱۰- قَبَّلَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – الحَسَنَ و الْحُسَیْنَ – عَلَیْهِما السَّلامُ – فَقالَ: الْاقْرَعُ بْنُ حابِسٍ اِنَّ لی عَشْرَهًمِنَ الْاَوْلادِ ما قَبَّلْتُ واحِداً مِنْهُمْ. فَقالَ: ما عَلَیَّ اَنْ نَزَعَ اللهُ الرَّحْمَهَ مِنْکَ.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – حسن و حسین – علیهما السلام – را بوسید. اقرع بن حابس که ناظر مهر و عطوفت پیغمبر نسبت به فرزندان خود بود، عرض کرد: من ده فرزند دارم و هرگز آن‌ها را نبوسیده‌ام. حضرت در جواب فرمود: ربطی به من ندارد که خداوند ریشه رحمت و شفقت را از قلب تو کنده است.
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۳»
۱۱- عَنِ النَّبیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – اِنَّهُ کانَ جالِساً فَاَقْبَلَ الْحَسَن وَ الْحُسَیْنُ – عَلَیْهِما السَّلامُ – فلما رآهما النبی -صلی الله علیه و آله – و استبطأ بلوغهما … .
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – نشسته بود، حسن و حسین – علیهما السلام – وارد شدند، حضرت به احترام آن‌ها از جای برخاست و به انتظار ایستاد، حرکت آن دو به سوی پیامبر به طول انجامید. رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – به طرف کودکان پیش رفت و از آنان استقبال نمود، هردو را بر دوش خود سوار نمود و فرمود: فرزندان عزیز، مرکب شما چه خوب مرکبی است و شماها چه سواران خوبی هستید!
«بحار الانوار، ج ۱۰، ص۸۰»
۱۲- کانَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – یَقْدِمُ مِنَ السَّفرِ فَیَتَلَقّاهُ الصِّبیانُ … .
موقعی که رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ از سفری مراجعت می‌فرمود و در رهگذر با کودکان مردم برخورد می‌کرد به احترام آن‌ها می‌ایستاد، سپس امر می‌فرمود کودکان را می‌آوردند، از زمین برمی‌داشتند و به آن حضرت می‌دادند. رسول اکرم بعضی را در بغل می‌گرفت و بعضی را بر پشت و دوش خود سوار می‌کرد و به اصحاب خویش می‌فرمود: کودکان را بغل بگیرید و بر دوش خود بنشانید.
«محجه البیضاء، ج ۳، ص ۳۶۶»
13- قال رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : اَکْرِمُوا اَوْلادَکُمْ وَ اَحْسِنُوا آدابَکُمْ.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: به فرزندان خود احترام کنید و با آداب و روش پسندیده با آن‌ها معاشرت نمایید.
«بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۱۴»
۱۴- دَعِیَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – اِلی صَلوهٍ وَ الْحَسَنُ – عَلَیْهِ السَّلامُ – مُتَعَلِّقُ بِه فَوَضَعَهُ … .
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – مردم را به نماز دعوت کرد و حضرت حسن – علیه السلام – طفل خردسال صدیقه اطهر نیز با آن حضرت بود. پیغمبر طفل را کنار خود نشاند و به نماز ایستاد. یکی از سجده‌های نماز را خیلی طول داد. (راوی حدیث می‌گوید: ) من سر از سجده برداشتم، دیدم حضرت حسن – علیه السلام – از جای خود برخاسته و روی کتف پیغمبر نشسته است. وقتی نماز تمام شد مأمومین گفتند: یا رسول الله چنین سجده‌ای از شما ندیده بودیم، گمان کردیم وحی به شما رسیده است. پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: وحی نرسیده بود، فرزندم حسن در حال سجده بر دوشم سوار شد، نخواستم تعجیل کنم و کودک را به زمین بگذارم، آن قدر صبر کردم تا خودش از کتفم پائین آمد.
«بحار الانوار، ج ۱۰، ص ۸۲»
۱۵- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : صَلَّی رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – بالنّاسِ ظهرَ مخفف فی الرّکعتینِ الاخیرتینِ … .
امام صادق – علیه السلام – فرمود: رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – نماز ظهر را با مردم به جماعت گذارد و دورکعت آخر را به سرعت و با اسقاط مستحبات برگزار کرد. پس از نماز مردم گفتند: یا رسول الله آیا در نماز پیش‌آمدی شد؟ حضرت پرسید مگر چه شده؟ عرض کردند دو رکعت آخر را به سرعت، ادا کردید. فرمود: مگر صدای شیون و استغاثه کودک را نشنیدید.
«الکافی، ج ۶، ص۴۸»
۱۶- قالَ اَبوالْحَسَنِ – عَلَیْهِ السَّلامُ – : اِذا وَعَدْتُمُ الصِّبْیانَ فَفُوا لَهُمْ فَاِنَّهُمْ یَرَوْنَ اَنَّکُمُ الّذینَ … .
امام کاظم – علیه السلام – فرمود: چون به اطفال وعده‌ای دادید وفا کنید (و تخلف ننمائید)، زیرا کودکان گمان می‌کنند شما رازق آن‌ها هستید. خداوند برای هیچ چیز به قدر تجاوز به حقوق زنان و کودکان غضب نمی‌کند.
«الکافی، ج ۶، ص ۵۰»
۱۷ -قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : اِذا واعَدَ اَحَدُکُمْ صّبِیَّهُ فَلْیُنْجِزْ.
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: وقتی یکی از شما به فرزند خود وعده‌ای داد پس به آن وفا کند و از عهد خود تخلف ننماید.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۲۶»
۱۸ -قال الامام علی – عَلَیْهِ السَّلامُ – : لایَصْلَحُ الْکِذْبُ جِدٌّ وَ لاهَزْلٌ وَ لا اَنْ یَعِدَ اَحَدُکُمْ صَبِیَّهُ ثُمَّ لایَفِیَ لَهُ.
امام علی – علیه السلام – فرمود: شایسته نیست آدمی به جد یا به شوخی دروغ بگوید و شایسته نیست کسی به فرزند خود وعده‌ای بدهد و به آن وفا ننماید.
«وسائل الشیعه، ج۳، ص ۲۳۲»
۱۹- قالَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : مَنْ کانَ عنْدَهُ صَبیٌّ فَلْیَتَصابَ لَهُ.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: آن کس که نزد او کودکی است باید (در پرورش وی) کودکانه رفتار نماید.
«وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۱۲۶»
۲۰- قالَ اَمیرُ الْمُؤْمِنینِ – عَلَیْهِ السَّلامُ – : مَنْ کانَ لَهُ وَلَدٌ صَبا.
امام علی – علیه السلام – فرمود: کسی که کودکی دارد باید (در راه تربیت او) ) کودکانه رفتار نماید.
«وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۱۲۶»
۲۱- قالَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : رَحِمَ اللهُ عَبْداً اَعانَ وَلَدَهُ عَلی بِرِّهِ بِالاِحْسانِ اِلَیْهِ وَ التَّاَلُّفِ لَهُ وَ تَعْلیمِه وَتأدیبِه.
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: خداوند رحمت کند پدری را که با نیکی نمودن و مهربانی به فرزندش و با آموزش دادن و ادب کردنش او را در نیکی به خود یاری می‌کند.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۲۶»
۲۲- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : اَلْغُلامُ یَلْعَبُ سَبْعَ سِنینَ وَ یَتَعَلَّمُ الْکِتابَ سَبْعَ سِنینَ و یَتَعَلَّمُ الْحَلالَ و الْحَرامَسَبْعَ سِنینَ.
امام صادق – علیه السلام – فرمود: طفل هفت سال بازی کند، هفت سال خواندن و نوشتن بیاموزد، هفت سال حلال و حرام (احکام الهی) را یاد بگیرد.
«الکافی، ج ۶، ص ۴۶»
۲۳- قال الامام الصادق – عَلَیْهِ السَّلامُ – : دَعِ ابْنَکَ یَلْعَبْ سَبْعَ سِنینَ.
امام صادق – علیه السلام – فرمود: فرزند خود را هفت سال آزاد بگذار تا بازی کند.
«الکافی، ج۶، ص ۴۶»
۲۴- قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : رَحِمَ اللهُ مَنْ اَعانَ وَلَدَهُ عَلی بِرِّه. قالَ کَیْفَ یُعینُهُ عَلی بِرِّه؟ قالَ یَقْبَلُ مَیْسُورَهُ وَ یَتَجاوَزُ عَنْ مَعْسُورِه وَ لا یُرْهِقُهُ وَ لا یَخْرُقُ بِه.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: خدای رحمت کند کسی را که فرزندش را در نیکی به خود یاری می‌کند. راوی حدیث پرسید: چگونه فرزندمان را در نیکی به خود یاری نماییم؟ حضرت فرمود: آنچه را که کودک در قوه و توان داشته و انجام داده است از او قبول کند، آنچه انجام آن برای کودک سنگین و طاقت فرسا است از او نخواهد، او را به گناه و طغیان وادار نکند و به او دروغ نگوید و در برابر او مرتکب اعمال جاهلانه (و احمقانه) نشود.
«الکافی، ج ۶، ص ۵۰»
۲۵- قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : رَحِمَ اللهُ والِدَیْنِ اَعانا وَلَدَهُما عَلی بِرِّهِما.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: خداوند رحمت کند پدر و مادری را که فرزندان خویش را در نیکی کردن به خود یاری نمایند.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۲۵»
۲۶- قال الامام الباقر – عَلَیْهِ السَّلامُ – : یُحْفَظُ الْاَطْفالُ بِصلاحِ آبائِهِمْ.
امام باقر – علیه السلام – فرمود: حفظ اطفال از خطرات و انحراف‌ها در صلاحیت و شایستگی (وظیفه) پدران آن‌ها است.
«بحار الانوار، ج ۱۵، ص ۱۷۸»
۲۷- رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – اِنَّهُ نَظَرَ اِلی بَعْضِ الْاَطْفالِ فَقالَ: وَیْلٌ لِاَولادِ آخِرِ الزَّمانِ...
رسول اکرم به تعدادی از کودکان نگاه کرد، سپس فرمود: وای بر فرزندان آخر‌الزمان از پدرانشان. عرض شد یا رسول الله از پدران مشرک آن‌ها؟ فرمود: نه بلکه از پدران مسلمانشان که هیچ چیز از فرائض مذهبی را به آنان نمی‌آموزند و اگر خود فرزندان پاره‌ای از مسائل دینی را فرا گیرند آن‌ها را باز می‌دارند و تنها به این قانع هستند که فرزندانشان متاع ناچیزی از دنیا بدست آورند، من از این قبیل پدران بری هستم و آنان نیز از من بیزارند.
«مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۶۲۵»
۲۸- قالَ رسول الله – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – مَنْ فَرَّحَ ابْنَتَهُ فَکَاَنَّما اَعْتَقَ رَقَبَهً مِنْ وُلْدِ اِسْمعیلَ وَ مَنْ اَقَرَّ عَیْنَ ابْنٍ فَکَاَنَّمابَکی مِنْ خَشْیَهِ اللهِ.
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که دختر بچه خود را شادمان کند مانند کسی است که بنده‌ای را از فرزندان (حضرت) اسماعیل، آزاد کرده باشد، و آن کس که پسر بچه خود را مسرور و دیده او را روشن کند مانند کسی است که از خوف خدا گریسته باشد.
«مکارم الاخلاق، ص ۱۱۴»
۲۹- قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه – : اِذا نَظَرَ الْوالِدُ اِلی وَلَدِه فَسَرَّهُ کانَ لِلْوالِدِ عِتْقُ نَسْمَهٍ.
رسول اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: هرگاه پدری با نگاه (مودّت‌آمیز) خود فرزند خویش را مسرور کند، خداوند به او اجر آزاد کردن یک بنده را می‌دهد.
«مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۶»
۳۰- عَنْ مُعاوِیَهَ بْنَ وَهَبٍ قالَ: سَألتُ اَباعَبْدِاللهِ – عَلَیْهِ السَّلامُ – فی کَمْ یُؤْخَذُ الصَّبیُّ بالصَّلوهِ؟ فَقالَ بَیْنَ سَبْعِ سِنینَ وسِتُ سِنینَ.
معاویه بن وهب از امام صادق – علیه السلام – پرسید، در چه سنی کودک به نماز امر شود؟ حضرت فرمود: بین شش و هفت سالگی.
«وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۳»
ارسال نظر