اهمیت غریق نجات به درستی معرفی نشده است/ به شغلم افتخار می کنم

به گزارش گلستان ۲۴؛ عرصه نجات غریق به واسطه سر و کار داشتن با نجات جان انسان ها عرصه مقدسی است.

یک نجات غریق در راستای تامین امنیت جانی استفاده کنندگان اماکن آبی تلاش کرده و طی دوره کاری با استرس ها و فشارهای زیادی درگیر است.

علیرغم اهمیت این رشته، اما به دلیل در اولویت بودن ورزشی هایی مانند فوتبال، کشتی و غیره کمتر کسی به یاد این فعالیت می افتد.

با «محمدرضا ولی پور» یکی از قدیمی های نجات غریق استان گلستان به گفتگو نشستیم که در زیر خواهد آمد.

* خودتان را معرفی کنید؟

محمدرضا ولی پور متولد ۱۳۴۷ بوده و در سال ۱۳۷۰ از فدراسیون کارت نجات غریق گرفتم و حدود ۲۸ سال است که به این حرفه مشغول به فعالیت هستم، در حال حاضر به صورت نیروی قراردادی جذب آموزش و پرورش شده و در استخر معلم کار می کنم.

* چه شد که از آب سر درآوردی؟

بنده از سال ۶۳ به تشویق صفر خدادادی عضو تیم واترپلو مازندران وارد این رشته شده و در ابتدا بعد از آموزش کامل شنا، واترپلو را زیر نظر «سعید جبار اصل» آموختم و با توجه به علاقه ای که داشتم موفق شدم به عنوان دروازه بان واترپلوی استان مازندران انتخاب شوم.

کارت نجات غریق خود را هم در استخر شهید کشوری تهران زیر نظر فدراسیون نجات غریق دریافت کرده و از سال ۷۰ به طور رسمی در استخرهای مختلف گرگان کار کردم.

چند سال ابتدایی در استخر تربیت بدنی گرگان با مدیریت تمسکنی مشغول به فعالیت بودم که برای من تجربه های زیادی به همراه داشت و بسیار از آن چیز آموختم.

* از واتلرپلو بگو؟

در استان مربیان قابلی وجود دارند که می توانند باعث شکوفایی این رشته در استان شوندسه سال در مسابقات آموزشگاه های کشور شرکت کردم و در سال سوم به عنوان دروازه بان منتخب کشور انتخاب شدم؛ سال ۶۸ تا ۷۰ در اوج آمادگی بوده و این ایام با دوره مقدس سربازی همراه بود.

این دو سال را در لیگ باشگاه های تهران به عنوان دروازه بان منتخب نیروی زمینی بازی کرده و در همین مدت بود که به تیم نیروهای مسلح دعوت شدم و به دعوت آقای کامرانی در اردوی تیم ملی حضور یافتم.

* پس به تیم ملی دعوت شدی؟

دعوت شدم و در جلسات مختلف تمرین شرکت کردم ولی متاسفانه به دلیل مشکلات شخصی نتوانستم به حضورم در اردو ادامه داده و علی رغم میل باطنی اردو را ترک کردم که هنوز از این بابت ناراحتم.

* از استادان و پیشکسوتان خود بگویید؟

یکی از اصولی که من به آن توجه می کنم احترام به پیشکسوت است که هر انسان منصفی که به پیشرفت رسید باید به آن عمل کند. با افتخار اعلام می کنم که آقایان مهران سیدین و صفر خدادادی دو تن از شناگران و بازیکنان واترپلوی قدیمی استان مشوق و الگوی من در این مسیر بودند.

در استان گلستان مربیان قابلی وجود دارند که می‌توانند با کمی حمایت باعث شکوفایی این رشته در استان شوند.

* در طول این مدت مشکلاتی هم داشتی؟

بعد از ۳۰ سال فعالیت کوله باری از تجربه بوده و فعالیت آبی ام در مراحل پایانی خود است و نمی خواهد از کسی گِله کنم اما تنگ نظری هایی هم شامل حال من بوده است.

در انتخاب ناجی نمونه استان تنگ نظری زیاد شده و این که در این مدت علیرغم این که به زعم افراد زیادی بنده بهترین نجات غریق استان هستم، چرا این عنوان شامل حال من نشده است.

جایگاه و اهمیت غریق نجات در استان به درستی معرفی شده و باید با همت مسئولان این اقدام صورت بگیرد.

* از شغل خود راضی هستی؟

۳۰ سال کار در این عرصه خدمت کردم، به افراد زیادی شنا آموختم،  افراد زیادی را از مرگ حتمی نجات دادم، افرادی که اگر من و همکارانم نبودیم اکنون زنده نبودند. به این شغل افتخار می کنم و شاکر خداوند هستم که مرا در مسیری قرار داد که مثبت باشم و به مردم کمک کنم.

/مهر