گفتیم می توانیم و توانستیم

گلستان 24 ،‌ ما می توانیم شعاری بود که امام خمینی(ره) به همه ی ما آموخت. گویا از آینده باخبر بود، آینده ای که کشور ایران در آن به عنوان دارنده صنعت هسته ای، موشکی، هوافضا، نانو و...می شود آن هم در سطح بالای منطقه و جهان. از زمان انقلاب ملت ایران نزدیک به 36 سال می گذرد و در همین برهه زمانی کوتاه توانستیم به پیشرفت هایی دست پیدا کنیم که بعضا کشورهای اروپایی پروسه زمانی طولانی برای رسیدن به این صنایع را طی کردند. اما امروز با رهبری امام خامنه ای، هنوز این شعار از زبان ها نیفتاده و بارها و بارها این را زبان ایشان شنیده ایم که :

"کاری که شما باید بکنید این است که اوّلاً این مسئله‌ی «ما میتوانیم» - که خوشبختانه یک شعار مقبولی در نزد همه‌ی انسانهای منصف در این کشور است - را به مردم نشان بدهید؛" (*)

ایشان بارها از دولت ها خواستند تا با تکیه بر مساله اقتصاد مقاومتی، اقتصاد کشور را که این روزها با تحریم های گوناگون دست و پنجه نرم می کند قدرتمند و پویا کنیم. اما مساله اینجاست که مسئولین تا چه حد به این نصایح ارزنده توجه می کنند و آنها را چراغ راه خویش قرار می دهند؟

گام اول:

"حالا مثلاً فرض بفرمایید در صادرات خدمات مهندسی ما بیشتر کارهای عمرانی را مشاهده میکنیم؛ شما کاری کنید که محصولات مهندسی کشور در مبادلات کشور حضور داشته باشند؛ یعنی واقعاً بتوانیم ما محصول کارهای مهندسین خودمان در کارخانجات و در قطعه‌سازی و در بخشهای گوناگونِ وسیع مهندسی را در بازار مبادلات بین‌المللی جهانی عرضه کنیم؛ این کار مهمّی است که این هم از عهده‌ی شماها بر می‌آید؛ یعنی شماها در این زمینه الان مسئولیت دارید، داخل دولت یا مجلس هستید و میتوانید تصمیم بگیرید."

تقویت تولید در داخل کشور در همه ی زمینه ها و البته حمایت دستگاه های کشور از این تولیدات و کارخانجات کارآفرین. افزایش کیفیت محصولات داخلی و صادر کردن آن به آنطرف مرزها که باعث دوری از اقتصاد تک محصولی شود تا اگر زمانی دشمنانمان قصد ایجاد تحریم و فشار بر کشور ایران را داشته باشند نتوانند به راحتی دست بر روی نفت ما بگذارند و اقتصادمان را با مشکل مواجه کنند. یا بیایند و کشورها را از خرید نفت ایران منع کنند که اینکار را هم کردند و البته خیلی از کشورها زیر بار نرفتند و غربی ها را محبور کردند . و یا قیمت نفت را بوسیله مافیای خود در بازارهای جهانی پایین بیاورند.

"اینها فهمیدند که اگر جلوی ایران را نگیرند،اگر چنانچه اخلالگری نکنند، دخالت نکنند، مزاحمت نکنند، ایران اسلامی با توانایی‌های خود - که آن روز سایه‌ی وجود شریف امام بزرگوار هم بر سر ما بود و حیات مبارک ایشان ادامه داشت - با تکیه‌ی به اسلام، با تکیه‌ی به مردم، تبدیل خواهد شد به یک قطب اقتصادی منطقه‌ای و روی اقتصاد منطقه و اقتصاد بین‌الملل اثر خواهد گذاشت، [لذا] برنامه‌ریزی شد برای اینکه نگذارند. اینها مربوط به مسائل هسته‌ای نیست؛ پیش از قضایای هسته‌ای - مسائل هسته‌ای مثلاً فرض کنید ده‌سال، دوازده سال است که پیش آمده؛ اینها مربوط به قبل از مسائل هسته‌ای است - مربوط به سال ۶۷ و ۶۸ و آن سالها است؛ دشمنان ما از آن روز شروع کردند به تلاش. کسانی که اهل اطّلاعند، میدانند که برنامه‌های غربی‌ها و عمدتاً آمریکا شروع شد برای دُور زدن ایران: در خطوط انتقال نفت و گاز، ایران را دُور بزنند؛ در خطوط اصلی هوایی و زمینی و دریایی، ایران را دُور بزنند؛ در خطوط انتقال شبکه‌های فنّاوری اطّلاعات و ارتباطات، ایران را دُور بزنند؛ یک نوع تحریم بی‌سروصدا؛ هر فعّالیّت اقتصادیِ مهمّی که ایران میخواهد انجام بدهد، طرفها را بترسانند. اینها اتّفاقاتی است که در این کشور افتاده است. افراد مدّعی و بی‌اطّلاع نیایند حرف بزنند و خیال کنند که خب هیچ‌کاری کسی انجام نداده است؛ نه، خیلی تلاش شده است. دشمن برنامه داشت در این زمینه، و برنامه‌ی خودش را قدم‌به‌قدم تا امروز پیش برده است و عمل کرده است. آنچه شما مشاهده میکنید، برآیندِ تحرّکِ داخلی کشور و دشمنیِ دشمنان است. دشمن نباید فراموش بشود. در زمینه‌ی اقتصاد، دشمن به معنای واقعیِ کلمه برنامه‌ریزی کرد؛ بعضی جاها صریح وارد میدان شدند، بعضی جاها بدون صراحت وارد میدان شدند لکن خب اهل اطّلاع، ملتفت بودند، میفهمیدند که دشمن چه‌کار دارد میکند. دشمن کیست؟ آمریکا و چند کشور اروپاییِ دنباله‌رو آمریکا. اینها مال امروز نیست." (*)

گام دوم:

اما اقتصاد مقاومتی، شاه کلید رهایی از اقتصاد بحران زده ای که امروز غرب گرفتار آن است. اقتصاد مقاومتی بارها و بارها توضح و راهکارهای آن تشریح شده است. که یکی از راهکارهای آن تکیه بر تولید ملی است.

" مسئله‌ی اقتصاد مقاومتی هم که اشاره کردید، خب، از وقتی که این عنوان مطرح شده، شاید هزار مرتبه از طرف مسئولین - با کم و زیادش - تأیید شده؛ مسئولین مختلف، فعّالان اقتصادی، حتّی فعّالان سیاسی، مسئولین دولتی، مجلس، غیره، مکرّر گفته‌اند اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مقاومتی؛ خب، خوب است؛ لکن با اسم و با تکرار زبانی هیچ اتّفاقی نمی‌افتد؛ هیچ اتّفاقی نمی‌افتد. با بردن اسم دارو و تکرار اسم دارو هیچ بیماری خوب نمیشود؛ دارو را باید مصرف کرد. شما در مجلس، در دولت نگاه کنید ببینید که واقعاً برای اقتصاد مقاومتی به همان مفهوم حقیقی خودش چه‌کارهایی انجام گرفته و چه کارهایی باید انجام بگیرد. این را به نظر من به‌طور جدّی دنبال بکنید." (*)

گام سوم:

"در باب مسائل مهندسی همان‌طور که عرض کردم، بگردید دنبال خلأها، ببینید کجا ما خلأ داریم. خب، ما در زمینه‌ی ساخت قطعه، مثلاً فرض کنید که ساخت ماشین‌آلات خوب است، پیشرفت کرده‌ایم، در زمینه‌های گوناگونی ابتکارهایی را ما مشاهده میکنیم. مهندسی در طرّاحی، مهندسی در ساخت کارخانجات، آن کارهایی است که ما بایستی اینها را جدّی بگیریم و دنبال بکنیم. اگرچنانچه شما توانستید این سنّت طرّاحی و ابتکار در طرّاحی‌های نیازهای گوناگون را جا بیندازید، آن‌وقت همان سنّت حسنه‌ای است که تا هروقتی که این در کشور وجود دارد، خدای متعال به شما ثواب خواهد داد. کارهایی را که خلأ کشور است، نیاز کشور است، اینها را دنبال بکنید. به‌هرحال امیدواریم که خداوند به شماها توفیق بدهد، کمکتان کند، بتوانید کارها را انجام بدهید.
خب، الحمدلله همان‌‌طور که اوّل صحبت اشاره کردم، مهندسین ما در مراکز حسّاس زیادند؛ شما، هم در مجلس مهندس زیاد دارید، هم در دولت مهندس زیاد دارید، هم در بخشهاى گوناگون؛ به مسئولیّت خودتان با استفاده از ابزار مهندسى واقعاً توجّه کنید و اهتمام بورزید؛ ببینید چه چیزهایى را بایست انجام داد، آنها را ان‌‌شاءالله انجام بدهید. ان‌‌شاءالله خداوند همه‌‌تان را موفّق و مؤیّد بدارد." (*)